سازمان بین المللی دریانوردی (ایمو)
ایمو یا سازمان بین المللی دریانوردی شعبه یا موسسه تخصصی سازمان ملل است که وظیفه آن، ایمنی دریایی و کشتیرانی و جلوگیری از آلودگی دریایی است و لذا به تدارک و ایجاد کنوانسیون ها و مجموعه قوانین بین المللی اشتغال دارد.
ایمو به عنوان یکی از موسسات سازمان ملل، دارای صلاحیتی ویژه در مسائل مربوط به دریانوردی و کشتیرانی است.
این سازمان در ایتدا با ماهیت مشورتی و با نام سامان بین المللی مشورتی دریانوردی(ایمکو) فعالیت خود را آغاز کرد.
اما با توجه به اهمیت روز افزون دریا در بعد اقتصادی و تجاری، ماهیت این سازمان نیز از مشورتی به اجرایی ارتقاء یافت.
رسالت کلی ایمو به عنوان یک موسسه تخصصی سازمان ملل متحد؛ بهبود کشتیرانی ایمن و مطمئن، کارآمد، پایدار و سازگار با محیط زیست از طریق همکاری کشورهای عضو است.
در حقیقت قصد و هدف اصلی و اساسی ایمو، حفظ و نگهداری و توسعه چارچوب ساختار نظارتی خود در امور کشتیرانی است که واقعاً براستی یک صنعت بین المللی می باشد! و لذا در صورتی می تواند بطور موثر عمل کند که مقررات و قواعد و استاندارد های آن در سطح بین المللی پذیرفته و اجرا شوند.
ایمو از یک مجمع و یک شورا و پنج کمیته اصلی تشکیل یافته است و توسط یک دبیر کل اداره میشود بطوریکه << دبیرخانه یکی از ارگان های اصلی ایمو است که از یک دبیرکل و تعدادی کارمند تشکیل شده است. دبیرخانه مسئول فعالیت های اداری سازمان از جمله نگهداری اسناد و سوابق سازمان است>>.
مجمع ایمو شامل تمام اعضای سازمان و اصلی ترین نهاد ایمو است. مجمع دارای نقش ویژه ای در جهت توصیه به کشورهای عضو برای تصویب و اصلاح قوانین و رهنودهای مربوطه است. مجمع به طور معمول بر مبنای توصیه های انجام شده از سوی سایر ارگان های ایمو که مسئولیت فنی و ویژه ای به عهده دارند، قطعنامه هایی را به تصویب می رساند. توصیه های مجمع از لحاظ حقوق الزام آور نیستند اما لحاظ کردن این توصیه ها در قانون ملی معمول است چرا که به عنوان استانداردهای بین المللی پذیرفته میشوند.
شورا، نهاد اجرایی ایمو است که تحت نظر مجمع کار میکند و مسئول نظارت بر سازمان است.